Język kaszubski (csb. kaszëbsczi jãzëk) – jest jednym z języków pomorskich i należy do lechickiej grupy języków zachodniosłowiańskich. Posługuje się nim w Polsce ponad 50 tys. Kaszubów.

Początki kaszubskiego sięgają XIV wieku. Najstarsze zachowane druki pochodzą z XVI wieku. Na początku XX wieku, na stosunkowo małym obszarze, rozróżniano 20 głównych dialektów języka kaszubskiego, z ponad 70 poddialektami. Obecnie w Polsce istnieje kilkadziesiąt szkół, w których dzieci uczą się kaszubskiego. Od 2005 roku istnieje możliwość zdawania z niego matury.

W języku kaszubskim wydawane są książki i czasopisma, emitowane są regionalne programy radiowe i telewizyjne, redagowane strony internetowe. Według ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, istnieje możliwość używania przed organami gminy, obok języka urzędowego, języka kaszubskiego jako języka pomocniczego – pierwsza dokonała tego położona w powiecie bytowskim gmina Parchowo.

Badacz kaszubszczyzny Fryderyk Lorentz wyszczególnił w języku kaszubskim 47 głosek, które zapisujemy obecnie 34 literami, część z nich (ch, cz, dz, dż, rz, sz) poprzez połączenie liter, podobnie jak w języku polskim.